*Καίγομαι για νερό..

.. ας ανοίξει η φωτιά να με λούσει με ήλιο καυτό, να δροσιστώ με μια βουτιά στης γης το βυθό. Δέντρα να αγγίζουν εμένα απ'τα τεντομένα σχοινιά της αιώρας, προέκταση των χεριών μου βιβλία, μπύρες, τσάγια και κρασιά. Άσε με να δω το βουνό πως μιλάει στα ποτάμια του, δώσμου ώρες, μέρες, μήνες και χρόνια να χαζεύω την αλμύρα του, άσε με να το δω πως κολυμπάει μία στ'ανοιχτά και πότε στα ρυχά. Και την νύχτα να λούζομαι αστέρια, για το φεγγάρι δε θα πω, για 'κείνο τα ξέρεις όλα. Ωρίωνα και Ανδρόμέδα, ταξίδι με το πλοίο, χαράματα ανάσκελα και μεσημέρι χώμα μετά τη βροχή να μυρίζει, προσευχές μη ξαναβρέξει γιατί τα πράγματα στη σκηνή έγιναν μούσκεμα. Κεριά την ημέρα αναμένα, ελευθερία. Ελευθερία στα γόνατά μου να μπορούν να γυρνάνε τη γη, χωρίς να τα παίζουν. "Δώσμου λίγη ακόμα αγάπη", κι άσε με να γελάω. Ξέρω τι να κάνω. Έμαθα. Με τον καιρό θα τα βρω, και με 'σένα. Και με 'μένα. Γελάω. Τα σημάδια, μου κλέβουν χαμόγελα και τα χαρίζουν σε όποιον μπορεί να δεχτεί, ότι τα έχει ανάγκη. Χαίρομαι. Γέμισα ξαφνικά. Μη σταματήσεις να μου λείπεις. Εσένα αγκάλιά, δώσμου φωτιά και βρέξε με, ως τον πάτο. Νερό. Φωτιά. Κι εσένα. Chiou!

*Xorxe